[door Kees van Nieuwkerk]
10 juni 2018 was een prachtige dag voor een cricketverslag. ACC4 speelde op haar eigen hoofdveld een zinderende wedstrijd tegen koploper van de ZoMi-competitie Excelsior.
Terwijl de jeugd aantoonde dat er op de pitch veel runs gemaakt konden worden, en het warme maar vochtige weer de indruk wekte dat de bal ook wel eens zou kunnen swingen, leidde skipper Bart Sandberg een gedegen warming-up van de Amsterdammers. Umer Muhammad kwam direct uit een nachtdienst gewandeld, maar maakte als altijd een hele frisse indruk. Uit de fielding practice van Guy Phatak viel op te maken dat de THC- en CBD-waarden in zijn bloed vandaag precies op het juiste niveau waren om te excelleren. Sjef Langedijk en Frank van der Meijden waren diep in de nacht nog in het uitgaanscircuit gesignaleerd en hielden hun zonnebrillen liever op tijdens het rekken en strekken. Andere teamgenoten die wat stijf oogden werden door speler-fysio Haney Zaidi met zijn spanningselastiek alsnog op scherp gezet. ACC won de toss en er werd besloten om als eerste de bal ter hand te nemen tegen het vaak sterk battende Excelsior.
Teun Kuilboer en Nagesh Danturti openden de bowling aanval met snelheid en souplesse. In de zesde over pakte Nagesh het eerste wicket van de Schiedammers en uiteindelijk eindigde hij zijn spel met prachtige cijfers: 7 overs - 12 runs - 1 wicket - 3 maidens! Achter de naam van Haney werden er ook wat belangrijke puntjes in het scoreboek genoteerd: 4-15-1-0. En in de laatste overs van de wedstrijd liet Umer zien dat hij als bowler zeker niet mag worden afgeschreven: 2-7-1-0. Teun had er eigenlijk één over eerder afgehaald moeten worden, gaf hij later ook zelf toe. Na een loeizware operatie aan zijn darmen en maanden revalideren is hij nog niet topfit en dat is hem vergeven. We zijn bovenal blij dat hij er weer bij is.
Ook altijd leuk om er bij te hebben zijn de families Sandberg en Hannema langs de boundary. Twee huizen waarin het crickettalent van de zonen altijd in de schaduw zal staan van de stralende schoonheid van de dochters. Vandaag zaten zowel Mara Sandberg als Denise Hannema in het gras en misschien is dat wel waarom er in het veld zoveel vangkansen werden gemist. Uiteindelijk wisten Joost Bakker (caught behind), Kees van Nieuwkerk en Richard Wolfe toch een bal vast te houden. Met die laatste vang verliet Julien Halkes met 60 runs het veld als topscorer van de gasten. Na 35 overs was Excelsior met nog 3 wickets in handen goed voor een totaal van 175 runs. Een resultaat waar Amsterdam, gezien het niveau van de tegenstander, niet ontevreden over mocht zijn. Maar zou het de bonte groep cricketers van ACC4, die toch vooral uitblinkt in het sociale aspect van de sport, ook wel de derde inning genoemd, lukken om er 176 te maken voor de winst?
Lunch. De hongerige heren uit Schiedam hadden niks overgelaten van de salade (vermoedelijk aardappel) voor de Amsterdammers. Terwijl hij drie droge boterhammen met kaas zat weg te malen nam Kees zich voor om zijn frustratie over die salade om te zetten in runs. Bart had de hele week al zitten broeden op de ideale volgorde om mee te batten. In verschillende app-groepen en horecagelegenheden liepen de discussies met zijn assistenten en wijzen uit het Oosten hoog op. Zijn Richard en Kees bestand tegen de druk van openen? Teun kent geen angst, maar is hij wel fit genoeg? Drie zaken waren wel heel duidelijk: zowel Umer als Frank hadden afgelopen wedstrijden laten zien in goede vorm te verkeren en Joost is naast een goede keeper ook een meester in het bijhouden van de scores in het boek. De skipper nam het dappere besluit om zelf te starten en samen met Umer de kar te trekken.
Na 10 overs stonden er 35 runs runs voor ACC op het bord, een beduidend kleiner platform dan de 57 die Excelsior tegen die tijd had gemaakt. Het wicket dat bij Amsterdam nog niet was gevallen viel in de twaalfde over, toen Umer na 20 hele nette runs de bal toch in zijn palen zag gaan. Daarop stapte Richard het veld in. Hij had last van druk noch zijn heup en maakte binnen afzienbare tijd 24 runs. Alleen toen het wicket van Bart viel, met 38 runs topscorer van ACC en de enige die in de wedstrijd een zes sloeg, viel ook direct het wicket van Richard. En daarop dat van Frank en niet veel later ook van Nagesh. Na deze batting collapse en 26 overs stonden er nog maar 106 runs op het bord en voelde Excelsior zich al bijna de winnaars.
Kees en Teun, koud in het midden, stonden voor de taak om 8 runs uit elke resterende over te maken, een opgave die de twee niet vreemd was. Vorig jaar op Kampong waren ze goed voor een gelijkwaardig partnership in de staart van een wedstrijd en ook nu kwamen ze weer een heel eind. Teun had het geluk dat ook de heren van Excelsior erg afgeleid waren door de knappe dames langs de kant en wist er 20 te maken, voordat hij wél werd gevangen. Na een smeekbede voor LBW en een daaropvolgende misverstand met de nieuwe batsman Guy ging Kees run-out met 26 runs. In de kleedkamer aangekomen uitte hij op subtiele wijze nogmaals zijn ongenoegen over het tekort aan aardappelsalade bij de lunch.
Om deze pot nog te winnen moesten de Amsterdammers 18 runs uit de laatste 12 ballen maken. Met singels prikken ging ACC het niet redden dus Guy haalde hard uit… en zag zijn schot in de handen van de enige redelijke fielder bij de tegenstander zeilen. Daarop betrad de laatste aanwinst van het vierde en één na laatste batsman van de wedstrijd de pitch: Sjef. Zou hij in het eerste cricketseizoen van zijn leven voor een spektakelstuk kunnen zorgen?
De wedkantoren zouden goed uitbetalen als het ACC ging lukken: 11 runs uit de laatste 6 ballen. Gelukkig was daar de openingsbowler van Excelsior die zichzelf compleet uit de wedstrijd haalde. Hij staakte zijn run-up om de batsmen aan het dooie wicket erop te wijzen dat die te vroeg uit zijn crease liep. “Jij krijgt straks geen bier!” klonk het van de kant en de bowler gooide een wijde bal. Haney aan slag antwoordde daarna met een verwoestende vier. Ging het dan toch lukken?! Nog twee runs van Haney en toen een enkele run. Weer getreiter van de bowler en wederom een wijd, nu zelfs zo ver naast de mat dat Sjef kon oversteken. Het was even rekenen… Nog één run op de laatste bal voor de winst! Spelers en publiek stonden klaar om het veld in te rennen. Haney wist wat hem te doen stond, bat on ball, en hij maakte het af met een strakke singel. Tot grote verwarring bij Excelsior en hilariteit bij ACC liep Sjef nog een extra run waarbij hij ‘uit’ ging. Zo is Sjef de eerste van ACC die na de wedstrijd nog run-out is gegaan.
Complimenten voor de spelers van Excelsior die hun verlies zeer sportief namen, waardoor het nog lang gezellig was op sportpark ’t Loopveld.
