[door Jan Balk] Op de laatste dag van de tour stond de wedstrijd tegen Poulton op het programma. Helaas maakte regen spelen op de prachtige square onmogelijk. Maar een beetje crickettourgezelschap laat zich natuurlijk niet zo maar uit het veld slaan. Daarom werd er in de hoek van het veld een onderling tennisbalcricketpotje georganiseerd waarin Amsterdam het opnam tegen Amsterdam.
Het werd een bijzonder enerverende wedstrijd waarin onze geweldige coach Abel Heymeijer voor beide teams mocht batten. Vooral de umpires Amaan Raja en Edward Thomas maakten een onvergetelijke indruk en het spektakelstuk werd in de allerlaatste over beslist. Wie er had gewonnen? Amsterdam natuurlijk. Dat lijkt me logisch.
Speech
Na afloop hield coach Abel nog een waanzinnige speech waarin alle spelers stuk voor stuk met een persoonlijk verhaal werden geroemd vanwege hun uitzonderlijke prestaties. Er waren namelijk alleen maar uitblinkers mee op tour naar Engeland. Vervolgens kregen we een heerlijke barbecue voorgeschoteld compleet met onovertroffen hamburgers en verrukkelijke hotdogs. We werden volledig getrakteerd door de alleraardigste vrijwilligers van Poulton CC en hoefden er geen cent voor te betalen. Het was tijdens de tour trouwens al de derde keer dat we door een Engelse club gratis en voor niets getrakteerd werden op eten. Wat een gastvrijheid! Daar kunnen wij als Nederlanders nog heel veel van leren.
Uiteraard hebben we na afloop de gebruikelijke ‘tokens of our appreciation’ uitgedeeld. Zo kreeg de hoogste in rank van Poulton CC, die achter de barbecue hamburgers en worstjes stond te bakken, het prachtige centenury batje, dat Roelof Balk in 2021 voor alle leden van ACC had geregeld vanwege het honderdjarig bestaan van ACC. Het kleinste aanwezige jeugdlid van de club kreeg een origineel Amsterdam UK tourshirt en de mooiste prijs ging uiteraard naar de barman van Poulton.
De barman is namelijk zonder enige twijfel altijd de belangrijkste man van de club. Hij weet tenslotte precies wat er speelt binnen de club en gaat altijd als laatste weg. Bovendien zorgt hij altijd voor dat er wat te drinken is. De barman is bij elke club dan ook zonder enige twijfel de meest populaire man. Behalve natuurlijk als hij te vroeg dicht gaat.
Sokken
Hoe dan ook, de barman kreeg van ons een heel bijzonder cadeautje en ontving een origineel paar sokken compleet met het wapen van Amsterdam. Hij kan de schitterende sokken ophangen, thuis of in het clubhuis van Poulton. De barman kan natuurlijk ook de sokken aan doen en is sowieso een held op sokken oftewel een hero on socks to say it in English. En weet je wat het meest unieke is aan die speciale Amsterdamsokken? THE RIGHT ONE IS EXACTLY THE SAME AS THE LEFT ONE!
Vervolgens was de tour officieel ten einde en ging iedereen zijns weegs. Sommigen reisden door naar het Moreton Beer and Cricket Festival, anderen bleven nog ergens een nachtje slapen en weer anderen reden naar Bristol om het vliegtuig te pakken. Wij bleven nog een nachtje in een cabine in Maceroni Wood slapen en zagen daar zo maar een in 2015 door een touringteam van ACC geschonken schilderijtje aan de muur hangen.
De volgende dag vertrokken wij om 08.45 uur terug naar Nederland. In verband met de problemen bij Dover, de afsluiting van de M20 en een gebrek aan douanepersoneel waren we uiteindelijk pas om 02.00 uur ’s nachts terug in Amstelveen. Zo werd de mooiste crickettour ooit dus ook nog eens de langste crickettour ooit. Wat een feest!
Feest
Ondertussen zijn na het geweldige succes van de afgelopen tour de organisatoren Giles Francis en Richard Wolff al weer aan de slag gegaan om de volgende tour naar Engeland tot in de puntjes te gaan regelen, geloof het of niet. Vermoedelijk gaan we in 2023 naar Moreton toe terwijl de accommodatie van Maceroni Wood voor 2024 reeds is vastgelegd. Onder voorbehoud staat de crickettour in 2023 van 24 tot en met 28 juli op het programma. Opnieuw dus in de eerste zomervakantieweek van regio Noord. Het motto van de ACC UK jeugdtour is: ‘Hoe meer zielen, hoe meer vreugd’. Dus alle jonge cricketliefhebbers van alle clubs ter wereld zijn welkom! Mooier kan niet. Zorg er voor dat je er bij bent!
Boys in black schitteren op door W.G. Grace geopend veld in UK
ACC U13 heeft tijdens de tour in Engeland op het schitterende veld van Cheltenham mogen spelen. We praten hier over historische grond aangezien dit cricketveld 125 jaar geleden werd geopend door niemand minder dan W.G. Grace.
W.G. Grace was aan het einde van de negentiende eeuw zonder twijfel verreweg de beste batasman van Engeland en in die tijd dus ook van de wereld. Hij had een ongelooflijk batting gemiddelde. Ondertussen zocht hij altijd de grenzen van het toelaatbare op om zo goed mogelijk te kunnen cricketen. Sterker nog, W.G. Grace werd buiten de cricketgeschiedenisboekjes om gezien als een enorme valsspeler.
Fratsen
Zo wipte W.G. Grace de ballen van de bowlers van zijn tegenstander een klein beetje op met zijn bat om het ronde en rode kleinood vervolgens keihard voor zes te slaan. Het is ook geheel en al aan W.G. Grace te danken dat de regel ‘hittable twice’ werd geïntroduceerd. Dankzij de superbatsman met de lange zwarte baard mag de bal tegenwoordig niet meer twee keer achter elkaar geraakt worden. En, geloof me, W.G. Grace had zonder enige twijfel nog veel meer fratsen.
Desalniettemin of misschien wel dankzij deze fratsen gold W.G. Grace als de Ian Botham of de Joe Root van zijn tijd. Heel Cheltenham was 125 jaar geleden dan ook van de partij toen de absolute cricketheld van die tijd het op dat moment gloednieuwe veld genaamd Victoria Ground ging openen. Wat een bijzondere aangelegenheid! Minstens zo bijzonder was het dat de Amsterdamse boys U13 meer dan een eeuw later op datzelfde schitterende veld mochten spelen. Te meer omdat ze ook nog eens in een pikzwart tenue aantraden in plaats van in smetteloos typisch Engels wit. Cricketschavuit W.G. Grace had juist die zwarte kleding zonder enige twijfel fantastisch gevonden.
Winnaars
Natuurlijk werd het een legendarische wedstrijd. Al was het alleen maar omdat de boys in black uit Amsterdam zich volledig mengden met de keurig in smetteloos wit spelende talenten van Cheltenham. Zo speelde een combinatieteam van ACC, Qui Vive, VRA en Cheltenham tegen een combinatieteam van ACC, Qui Vive, VRA en Cheltenham. Het zal niemand verbazen dat er na afloop van het enerverende duel alleen maar winnaars rondliepen op het 125 jaar geleden door W.G. Grace geopende veld.
Uiteraard waren er alleen maar waanzinnige prestaties en was het enerverende duel een aaneenschakeling van hoogtepunten. Zo nam Sam Smallman zijn allereerste clean bowled van de tour. Zijn enorm hoge sprong in de lucht direct na dit wicket staat nog altijd helder op mijn netvlies. Wat een geluk! Nikkilesh slaagde er zelfs in om twee wickets te nemen terwijl Edward Thomas harder bowlde dan ooit. Dit laatste had trouwens ook te maken met het inkorten van de pitch, die twee meter korter was dan normaal omdat Cheltenham uit ging van een U11 wedstrijd. Ayaan nam ook nog eens een schitterend wicket.
Achterachterachterkleinkind
Ook aan bat werd er geheel in de geest van W.G. Grace bijzonder goed gepresteerd. Zo sloeg Nikkilesh 28 runs bij elkaar, maakte Tibo Balk er 30 retired, scoorde Hritik Thareja 14 runs en maakte Ayaan er ook nog eens 14. Ondertussen was Ollie van Cheltenham zonder concurrentie de beste batsman van de dag. Hij was goed voor een kansloze 30 runs retired. Johnny, de coach van Cheltenham, vertelde me dat diezelfde Ollie, vast en zeker een achterachterachterkleinkind van W.G. Grace, het hele seizoen pas één keer uit was gegaan en minstens 783 runs had gescoord.
Dus vroeg ik tijdens de presentatie na afloop hoe het in godsnaam mogelijk was dat Ollie dit seizoen één keer uit was gegaan. In zijn beste Engels begon Ollie zich vervolgens helemaal te verontschuldigen. Hij vertelde over een bal, die achter zijn benen was gegaan en zei dat hij deze bal eigenlijk heel anders had moeten spelen. Toen wist ik het zeker: Ollie wordt beter dan W.G. Grace, Ian Botham en Joe Root bij elkaar.
Na afloop van het legendarische duel kregen we ook nog eens een fantastisch zilveren schaaltje waar gewoon CHELTENHAM C.C. V AMSTERDAMSCHE C.C. 22nd July 2022 in gegraveerd was. Zoiets verzin je niet. Het was dan ook echt waar. Al met al hadden de Amsterdamse talenten wederom de dag van hun leven. W.G. Grace heeft van boven zonder enige twijfel meegekeken en zag dat het goed was.
ACC Under 17 beats Bibury Over 70
ACC U17 heeft tijdens de crickettour in Engeland een unieke wedstrijd gespeeld tegen Bibury in Gloucestershire. Onze grote organisator Giles Francis, die geboren en getogen is in Gloucestershire en al 35 jaar in Nederland woont, had al zijn oude vrienden uitgenodigd. En zo kwam het dat de Amsterdamse jonge talenten van onder de 17 jaar tegenover de oude rotten van Bibury van boven de 70 stonden. Op deze wijze maakte ACC U17 op een ongelooflijke manier kennis met het echte Engelse village cricket.
De weg naar Bibury op zich was al fantastisch. De laatste Engelse mijl moest namelijk worden afgelegd over een ouderwets met gras begroeid karrenspoor. En net als je dacht dat je rechtsomkeert moest maken omdat het wel heel lang duurde voordat er iets te zien was, dook er opeens in the middle of nowhere een schitterend landelijk cricketveldje op. Het mooie was dat er vanaf het veld geen huis te bekennen was. Los dan van het schitterende stokoude pavillion. Maar verder waren er alleen maar bomen en een prachtig Engels landschap te zien.
De Engelsen begonnen met batten en kwamen in 20 overs niet verder dan 152 runs. Dit was vooral te danken aan uitstekend bowlen van Edward Thomas (1/17/2), Tibo Balk (2/20/3) en Mark Wolfe (1/14/3).
Ervaring
Vervolgens gingen de veteranen van Bibury fielden en zelden of misschien wel nooit had er zo veel ervaring op één cricketveld gestaan. Sommige spelers van Bibury waren zelfs speciaal out of retirement gekomen om op verzoek van Giles de unieke wedstrijd te kunnen spelen. Zij hadden in het verleden met Giles gespeeld en een enkeling had zelfs nog met de onlangs helaas overleden vader van Giles in een cricketteam gezeten. Des te specialer was het dat ze nu tegenover Joshua stonden, de zoon van Giles en dus ook nog eens de kleinzoon van de vader van Giles. Geen wonder dat de moeder van Giles ook naar Bibury was gekomen om samen met een familielid de unieke wedstrijd te kunnen bekijken.
Geheel in stijl batte Joshua de sterren van de hemel en sloeg hij de oude vrienden van zijn vader en opa alle kanten op. Oma Francis zag het met eigen ogen voor het oude paviljoen van Bibury gebeuren en genoot zichtbaar van de 30 retired van haar kleinzoon. Ondertussen lieten Jack White (30*) en Tibo (30*) ook nog eens uitstekend batten zien waardoor het onwaarschijnlijk spannend werd. Uiteindelijk slaagde Gijs Evers er in de allerlaatste over in om de winning hit voor zijn rekening te nemen en zo hadden de jonge talenten de ervaren rotten op hun eigen veld verslagen. Ongelooflijk natuurlijk.
Na afloop mochten we in de Catherine Wheel, de enige pub in het pittoreske Bibury, ook nog eens wat drinken en pizza eten met onze tegenstander. En nadat de ervaren rotten een biertje op hadden, kwamen we er achter dat onze organisator Giles in zijn vroege carrière als cricketer een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten.
Ladiesman
Giles begon volgens de overlevering namelijk als een razendsnelle fastbowler. Maar toen hij in de gaten kreeg, dat bowlen heel hard werken was, groeide hij uit tot een fantastische batsman! Ondertussen speelde hij ook nog eens prachtig viool. Het zal niemand verbazen dat Giles, die door een vervelende zeilblessure er helaas zelf niet bij kon zijn, volgens zijn oude teamgenoten ook nog eens een echte ladiesman was. Wij genoten met volle teugen van de schitterende verhalen.
Ondertussen had ACC U13 ook een bijzonder enerverende wedstrijd gespeeld tegen Great Rissington en slechts met tien runs verloren. Sam Smallman nam twee wickets en Hritik bowlde ook fantastisch. Daarnaast keepte Eden voor het eerst van zijn leven uitstekend. Amaan, Ayaan en Nikilesh lieten ook nog eens goed batten zien waardoor ACC U13 de wedstrijd tegen de sterke tegenstander bijna nog gewonnen had. Al met al hadden we tijdens de prachtige crickettour opnieuw de dag van ons leven beleefd. Wat een wonder!
ACC UK Jeugdtour: 'Dit is de mooiste dag van mijn leven'
Je hebt van die dagen dat werkelijk alles klopt en helemaal geweldig is. De spelers en begeleiders van de ACC UK Jeugdtour beleefden zo'n soort dag in Engeland. Het was alles bij elkaar zonder enige twijfel fantastisch.
De onwaarschijnlijke feestdag begon al in de ochtend omdat Neil Smallman spontaan had bedacht om bacon and eggs te maken. Zo werd iedereen dan ook getrakteerd op een onvervalst English breakfast.
Chillen
Vervolgens was het lekker chillen voor de kids en werd er uiteraard gecricket in de indoor crickethal van de unieke accommodatie in Maceroni Wood. Om 12.30 uur gingen de spelers van U17 naar Langford CC om te trainen.
Langford beschikt zonder enige twijfel het meest idyllische cricketveld ter wereld. In het veld zitte een soort van heuvels waardoor de grond een monument is geloof het of niet. Er mag nooit wat aan het veld veranderen. Speler Jasper Toxopeus keek zijn ogen uit en merkte op dat er op het veld meer heuvels waren dan in heel Nederland.
De club beschikte ook nog eens over gloednieuwe kooien, waarin de spelers onder leiding van de onvermoeibare coach Abel heerlijk konden trainen. Ondertussen druppelden de spelers van U15 binnen. Zij gingen zich rustig voorbereiden op de wedstrijd tegen de U15 van Langford. Dit werd een duel om nooit te vergeten.
Onverschrokken
ACC mocht eerst gaan fielden en gastspeler Ayaan van Qui Vive slaagde er in om maar liefst vier wickets te pakken. Hritik, Sam Smallman, Tibo Balk en Edward Thomas pakten ieder ook een wicket en zo kwam Langford niet verder dan 99 runs in 20 overs. Het fielden van ACC was fantastisch verzorgd en onder meer de gastspeelsters Julia en Milou van Rood en Wit maakten een ijzersterke indruk.
Ondertussen kwamen er steeds meer toeschouwers een kijkje nemen. Zij nestelden zich voor het stokoude clubhuisje van Langford en stonden in de buurt van het bijzonder fraaie buitenbarretje vlak naast het clubhuis. Niemand minder dan de opa van Sam Smallman, die tegelijkertijd ook nog eens de vader van Neil Smallman was, zat ook langs de kant. Ongelooflijk!
De super spannende wedstrijd werd uiteindelijk in de allerlaatste over beslist. Amaan Raja van VRA blonk uit met een schitterende 30 retired. Met een keurig recht bat sloeg hij de ballen het razendsnel lopende veld uit. Amaan werd goed gesteund door Ayaan. Later maakten vooral de onverschrokken Julia en Milou een ijzersterke indruk aan bat.
Barbecue
In de allerlaatste over had ACC nog tien runs nodig voor de zege. Tibo slaagde er gesteund door Edward in om de overwinning binnen te halen met een schitterende vier recht vooruit en een knalharde ouderwetse zes over midwicket. Alle toeschouwers gingen volledig uit hun dak en ook de inwoners van het dorp, die inmiddels allemaal langs de kant zaten, keken hun ogen uit. Nikilesh had zonder enige twijfel eveneens een ijzersterke wedstrijd gespeeld. Ondertussen was de barbecue aangestoken en werden de eerste burgers en worstjes smakelijk opgepeuzeld.
Na de wedstrijd van U15 nam ACC U17 het in een T12 wedstrijd op tegen de senioren van Langford. Er deden ook nog eens twee ijzersterke dames mee met de thuisclub. ACC mocht eerst gaan batten onder de bezielende leiding van captain Sam van Noortwijk. Vooral Teun van Rood en Wit maakte een ijzersterke indruk door de ene na de andere bal het veld uit te slaan. Aan de andere kant liet Mark Wolfe ook schitterend batten zien. ACC moest uiteindelijk genoegen nemen met zo'n 86 runs.
De senioren van Langford dachten dit totaaltje wel even binnen te kunnen tikken, maar kwamen bedrogen uit. Dankzij fantastisch bowlen van onder meer Mark, Teun, Tristan en Maurits vielen er regelmatig wickets en werd het uiteraard ongekend spannend. Niet in de laatste plaats dankzij een schitterende vang van Gijs Evers en bijzonder goed wicketkeepen van vliegende keep Jasper. Uiteindelijk kwam het opnieuw aan op de allerlaatste over terwijl het al prachtig begon te schemeren.
Spannender
Rond 21.15 uur slaagde Edward er in laatste over ook nog eens in om een clean bowled te pakken waardoor het nog spannender werd dan het al was. Uiteindelijk sloeg een batsman van Langford de winninghit. Maar al met al was er natuurlijk eigenlijk maar een echte winnaar: Het massaal opgekomen publiek.
Na de uiterst bijzondere dag reden we over de typisch Engelse en bijzonder smalle weggetjes terug naar onze thuisbasis Maceroni Woods. Aldaar had Lotte Heerkens nog een fantastische prijsuitreiking georganiseerd. Omdat werkelijk alle spelers en speelsters van ACC waanzinnig goed gespeld hadden, kregen ze allemaal een prijs! Dat was natuurlijk nog nooit vertoond tijdens een crickettour.
Daarnaast vierde Jake White om 12 uur 's nachts ook nog eens zijn achttiende verjaardag. Eindelijk volwassen! Een mooiere verjaardag midden in Macaroni Woods was natuurlijk volstrekt ondenkbaar.
Neil Smallman kon na afloop de unieke dag nog het allerbest samenvatten met de geweldige oneliner: 'I think this was the best day of my entire life.' Zo was het maar net. Eigenlijk was de dag zo mooi dat het niet te beschrijven is. Maar... gelukkig hebben we de foto´s nog.
Foto's: Neil Smallman, Josephine, Jan Balk en anderen.
ACC jeugdtour nu al een onwaarschijnlijk succes
[door Jan Balk] ACC is in Engeland bezig met een waanzinnige crickettour. We verblijven in het schitterende Macaroni Woods en de U15 en de U17 hebben met dank aan gastspelers van VRA, Rood en Wit en Qui Vive allebei hun eerste wedstrijd gewonnen.
De velden zijn ongelooflijk mooi en er werd tot nu toe door werkelijk iedereen goed gespeeld. Mark Wolfe maakte al een schitterende half century en bij ACC U15 blonk Ayaan uit met vier wickets. Maar, nogmaals, iedereen speelde natuurlijk fantastisch.
Daarnaast hadden we een onvergetelijk bezoek aan de Duncan Fearnley Factory met een unieke rondleiding. Een echte Brit vertelde hoe de bats gemaakt worden en wat je moet doen om een bat in te kloppen.
In onze accommodatie kunnen de kids heerlijk pinpongen, biljarten, rond rennen en natuurlijk cricketen in de fraaie indoor hall. Buiten is het ook heerlijk toeven met fijne muziek en het geluid van gloednieuwe Duncan Fearnley bats, die worden ingeklopt.
De nu al onvergetelijke crickettour is vooral mogelijk gemaakt door Giles Francis, die helaas zelf niet mee is door een vervelende zeilblessure. Maar volgende keer is hij uiterard zeker van de partij!
Ondertussen is het natuurlijk de hoogste tijd voor wat foto's van de nu al legendarische tour. Kijk en geniet!
Foto's: Neil Smallman, Lotte Heerkens en Jan Balk.