[door Umpire] Maar 13 spelers kwamen opdraven voor het 25ste ACC/AFC/Pinoké-cricket evenement vrijdag j.l. Los van de supporters. Veel te weinig, natuurlijk, maar enthousiast dat ze waren, dit kleine maar fijne gezelschap dat een geluksgetal bleek.
Een echte wedstrijd was daarom niet mogelijk, maar organisator Rick ‘Verzin Een List’ Thorburn wist toch een cricketvorm te bedenken waardoor iedereen aan zijn trekken kwamen. Op alle spelonderdelen. Knap. Er kwam geen eind aan de strijd, leek het. Het weer was gelukkig goed. En na afloop een intiem samenzijn. Het evenement was gered.
Supporters waren er ook, gelukkig, vooral de Oude Garde. Maar ook weer minder aanwezigen dan we gewend waren. Organisator/scorer Rick Thorburn eindigde de avond aanzienlijk vrolijker ogend, zoals alle aanwezigen, maar vroeg zich wel af waarom zovelen niet eens hadden gereageerd op de uitnodiging via een persoonlijk mailtje. Toch niet te veel gevraagd? Rick: ‘’Meer dan 80 mensen lieten me niet weten of ze beschikbaar waren. Snapt men wel hoe je met de catering om moet gaan, dat die mensen moeten weten waar ze aan toe zijn? En tijdig ook?’’
Kritisch
Een kritische noot bij een bewust afwezige klonk al volgt: ‘’Cricket is dan maar bijzaak, het gaat vooral om de vloeibare consumpties op die Vriendendag.’’ Nou, we ondergingen inderdaad een fraaie mengvorm. Wie geniet er niet van een pilsje op het veld aangereikt, eenmaal per jaar? En voorts van een vlammetje of bitterballetje of twee in het groene gras? Maar van een bacchanaal was absoluut geen sprake. Aan tafel werd oude banden aangehaald en ervaringen uitgewisseld. En een glaasje of wat gedronken, ja. En zei iedereen lal-loos na afloop: doorgaan met die Vriendendag!
Ronald Koster, bij die Grote Zusclub AFC vice-voorzitter, somde het mooi op: ‘’Er zijn van die tradities die je in stand moet houden, en dit is er zeker een van.’’ Hij zei zich volgend jaar nog meer te zullen inspannen om lieden van zijn club naar ACC te krijgen. Want een echte Vriendendag. Maar ook de vertegenwoordiger van Pinoké uitte zich op soortgelijke manier. ACC-voorzitter Wim Pielage, een van de spelers, sprak van een weer perfect door Ricky georganiseerd ‘’succesvol en gezellig samenzijn.’’ Dit ondanks de toch teleurstellende opkomst dit jaar. Ook meespeler Wim hoopte op meer belangstelling in 2019. Die Vriendendag is gewoon een must voor ACC.
Iconen
Er gingen veel bedankjes over de lange tafel. Maar eerst even herhaald dat de aanwezigheid van diverse ACC Iconen zeer op prijs werd gesteld. Hans Dukker, al genoemd, Ton Balk, en Max de Bruin Sr. Maar ook de trouwe Hans Honsdrecht was, met zijn Phita. En Harry de Breet, vader van die sympathieke Martijn, die ook meespeelde. Ook de umpires werden bedankt. Aan de ene kant Hans Dukker, opgevolgd door zoon Michael en tenslotte Pieter Sandberg. Goed om ook hem weer te zien op ‘t Loopveld. En aan de andere kant stond Michael van Os.
Genoemde umpires waren gul met cricketadviezen voor onervaren spelers, die er vaak dankbaar gebruik van maakten. Wat ook te zien was! En wel heel vriendelijk voor de bowlers: wides werden niet meegeteld. Ging je uit, dan verloor je 5 runs. Totdat je je wedstrijdje van zes overs had gebat. Het mooiste –en effectiefste- batten werd vertoond door, wie anders, Hans de Wit. Kan nog lachend meedoen met ACC2, maar ja, die wijnbiz hè. Hij kwam dan ook bovenaan de netto scorelijst te staan (zie hieronder). Maar de middag werd ook opgefleurd met verrassend mooie vangen en toverwickets door (veel) minder of niet-ervaren spelers.
Prijzen
En er waren natuurlijk de prijzen: flessen met hoogst smakelijke inhoud. Fancy prijzen eigenlijk, getoverd uit de hoge (commerciële) hoed van de organisator. Zo kreeg Hans-Peter Dukker er eentje omdat hij een ‘Legend’ was. Ronald Koster, die volgens eigen zeggen, vroeger had moeten gaan cricketen, zoveel talent werd door hem in het veld geëtaleerd, kreeg dat ook te horen van Ricky. De Was Hij Maar Eerder-prijs. Mede-AFC’er Joost van Dolen kreeg ook een prijs. Een wel heel aparte, omdat-ie, wanneer niet in Amsterdam, buurman van MvO is, ergens langs de kust. De Good Neighbour-prijs dus. Tja. Mark Beerendonk van Pinoké, en oud ACC’er werd de Talented Batting-prijs gegund die hij vervolgens, heel sympathiek, doorschoof naar de umpire die de hele rit had uitgestaan. Eric-Jan Hinnen, ook een hockeyer, zag ze ook nog als vanouds als meloenen - en sleepte zo de Useful Allrounder-prijs in de wacht. Ook heel terecht.
Dank
En tenslotte verzocht Rick Thorburn de auteur van dit proza nog te vermelden dat bedankt moest worden ACC voor het sponsoren van hapjes en drankprijzen. Maar ook José & Jade en hun team voor het lekkere eten en grote inzet op de avond. En Max de Bruin Jr die de wedstrijdbal sponsorde. Maar ook deze Vriendenavond leverde weer extra sponsorballen op, want wie durft er nu nog ‘Nee’ tegen een Rick Thorburn te zeggen ;-). Hartelijk dank Han Noordenbos, HP Dukker (2x), Mark Beerendonk, Eric-Jan Hinnen, Geert Wilmink, Mark Wilmink en Joost van Dolen. Maar hey, hebben we verschillende van die namen niet eerder gehoord? ;-).
Tot volgend jaar!
EN JA, EEN UITSLAG WAS ER OOK ...
Organisator Rick instrueert de spelers, waarvan er sommigen nog in aantocht zijn.
De start van de Vriendendag nadert. Nog even tijd voor overleg.
Speeches Ricky Thorburn en Wim Pielage (rechts, staand). Hans Peter Dukker heeft even meer oog voor de camera. Of ruikt onraad.
Het clubleven van ACC gaat gewoon door, de youngsters met ouders aan de dis. Ooit ook naar de Vriendendag?
Nu een beetje veel Rick. Hier wordt Ronald Koster gefeliciteerd met zijn prijs (zie tekst verslag)
En hier Eric-Jan Hinnen (zie verslag)
AFC-matties. Recht Joost van Dolen, die ook een prijs kreeg, een aparte (zie verslag)
Met prijswinnaar Marc Beerendonk (zie verslag)
En hier wordt HP Dukker gefeliciteerd (zie tekst)
En last, maar zeker niet least: de Club Iconen van ACC.