[door Jan Balk] ACC 2 verloor helaas met drie runs van VRA 2. En toch hadden we de beste dag ooit dankzij de geboorte van niemand minder dan… Simon Udo. Wie kent hem niet?
ACC speelde sowieso een enerverende wedstrijd. VRA 2 kwam eerst battend tot 180 runs.
Maar vervolgens was daar wederom die legendarische asielzoeker van zestien uit Pakistan, die de sterren van de hemel bowlde voor VRA. Hij nam drie wickets voor 26 runs in zes overs. Dat bracht ons in verlegenheid….
Aanloop
Het op één na meest interessante van dit verhaal is zonder twijfel dat die asielzoeker van zestien jaar uit Pakistaan met die onwaarschijnlijk lange aanloop, die ook nog eens vanuit Pakistan naar Nederland is komen lopen, om 18.00 uur thuis moest zijn in zijn AZC in Nijmegen. Want, als hij later dan 18.00 uur thuis komt, noem het maar thuis…., dan mag hij volgende week niet meer cricketen. Het gevolg daarvan was dat hij zijn laatste twee overs niet kon bowlen…
Zoiets verzin je niet. Daarom wil ik bij deze er voor pleiten dat asielzoekers die goed kunnen cricketen ook na 18.00 uur thuis mogen komen in Nederland. Wat een verhaal. Echt ongelooflijk.
Maar goed, omdat Haseeb Gul al naar huis was, roken wij onze kans. We kwamen dan ook bijzonder dichtbij.
Mis
Maar toen het er uiteindelijk echt op aan kwam, ging het mis. We hadden nog vier runs nodig voor de zege en een zekere Jan Balk sloeg een prima lengtebal in de handen van niemand minder dan Thijs van Nierop, de zoon van Ed. Daardoor waren we all out en verloren we met drie runs terwijl er nog zeker vijftien ballen te gaan waren.
De manager van het Nederlands elftal Ed van Nierop sprak vervolgens in de kleedkamer van VRA de legendarische woorden: ‘Speelt die Jan Balk zo’n geweldige innings en dan als het er echt op aan komt, gaat hij voor het glory shot en verliest de wedstrijd.’
Tokbroek
Ed van Nierop had gelijk. Natuurlijk. Maar dat neemt niet weg dat ik meteen na de nu al legendarische woorden van Ed in mijn tokbroek met gevoel voor dramatiek de kleedkamer van VRA in ben gerend en riep: No guts, no glory!
Het hielp weinig… Maar het werd wel ouderwets gezellig. Vooral omdat niemand minder dan diezelfde Ed van Nierop bij ons op de club de eerste twee juggies aanbood. Wat een feest! En dan was het ook nog eens de één na laatste wedstrijd van de terug maar Australië vertrekkende beste batsman die ACC 2 ooit gehad heeft Dan Lewis. Wat een verhaal!
Maar om nou te zeggen dat ik alles bij elkaar goed ziek ben van de nipte nederlaag… Ja natuurlijk!
Delivery
Gelukkig vielen uiteindelijk natuurlijk alle teleurstellingen van de onthutsende nederlaag in het niet bij de geboorte van Simon Udo, de zoon van niemand minder dan Xander. De sterbowler van ACC 2 ontbrak vanwege een hamstringblessure en zorgde desalniettemin voor de mooiste delivery ooit!
Volgende week nieuwe kansen tegen HBS 2 uit. Maar mooier dan zondag 10 juli 2016 wordt het nooit meer. Met dank aan Simon… Udo!
Zondag 10 juli ACC 2-VRA 2: 0-2. VRA 180. T. Spits 38, N. Gupter 51. J. Balk 3/19/8, A. Alim 2/25/4. ACC 177. D. Lewis 34, J. Balk 34. H. Gul 3/36/6, D. Samuel 2/30/6. P. Pasierowski 3/14/8.
Fotobijschrift 1: Simon Udo zorgt voor een wonder tijdens de dramatische nederlaag van ACC 2. Foto: Xander Udo
Fotobijschrift 2: Dan Lewis speelt zijn op een na laatste cricketwedstrijd in Nederland.
