Beste aanwezigen…….. vrienden van Hans.
Als vertegenwoordiger van de Amsterdamsche Cricket Club, waar Hans Erelid was, mag ik een enkel woord tot U spreken. Maar ik doe dat veel meer als persoonlijke vriend van hem. Niet zo maar een vriend ….. mijn beste en oudste vriend …. Wij kenden elkaar meer dan 70 jaar.
Na de rauwe schok van zaterdag jl. toen het bericht kwam dat Hans het ondanks de relatief hoopvolle berichten van de dag daarvoor, toch niet gered had, stond bij velen van ons de tijd stil. Wij waren sprakeloos; hoe was het mogelijk dat deze vrolijke, soms baldadige Gentleman kwajongen van 85 er op eens niet meer was?? Helaas, de feiten waren keihard …..
Mijn vroegste herinneringen aan Hans gaan terug naar onze schooljaren toen wij met diverse vrienden voor het leven, op de school van AFC Voorzitter Nico Holtzappel, in de van Ostadestraat wekelijks het clubblaadje genaamd “het AFC bulletin” moesten inpakken en verzenden. Daarna sporten in de gymzaal.
Het werd de aanzet naar een levenslange trouw aan onze beide clubs AFC en ACC. Wij groeiden op in deze clubs met onze gezinnen en vrienden, …. en vrienden van deze vrienden. Velen zijn hier aanwezig.
Als ik een paar karakter eigenschappen van Hans mag schetsen, dan denk ik aan:
- zijn uiterste betrouwbaarheid als mens en vriend.
- zijn vrolijke nieuwsgierigheid, hij kende alles en iedereen.
- zijn organisatie talent.
- hij was een rekenmeester en rentmeester.
- hij was loyaal en liberaal en voor mij een open boek.
- hij was een levensgenieter; sigaartje en Ketel in de buurt.
- hij was Penningmeester van talloze clubs en clubjes en wist het saldo à-la- minute op de iPhone naar voren te halen.
- hij trok soms de aandacht omdat hij liet zien, dat hij zijn niet geringe oren in meerdere richtingen kon bewegen.
- hij was een sportman die in diverse takken van sport, zoals voetbal, cricket,golf, biljart bescheiden presteerde maar als oergezellige teamgenoot werd ervaren.
- hij kon zo maar op het cricketveld met een prikstok en vuilniszak, een rondje om het veld maken om het zwerfvuil op te ruimen. Liefst in zijn eentje…..
- hij was een familieman pur sang. Eerst als vader van zijn kinderen Benno en Mirjam; jaren 60/70 Buitenveldert, en in de veel latere periodes als trotse Opa met de kleinkinderen. Mee naar alle wedstrijden, uitvoeringen, eindexamens enz. Waar mogelijk vieren, wat er te vieren was.
Al deze genoemde eigenschappen, die zijn uiterst sociale inborst blootleggen, leiden naar herinneringen aan onze gezamenlijke belevenissen met onze vrienden in de Club van 8. We trokken naar Normandië / Schotland / Plan de la Tour en we vierden alle hoogtepunten uit het menselijk leven, vaak met cabaret erbij!
Lies en ik maakten samen met Hans en Phita grote reizen naar Zuid-Afrika en Canada.
Maar mijn dierbaarste gedachten aan Hans gaan terug naar zijn jonge jaren die in een wrede oorlogstijd plaatsvond. En wat oorlog kan betekenen zien wij helaas vandaag de dag weer. Hij heeft ons al vroeg in het leven deelgenoot gemaakt van de ontwrichtende reis die hij als jong kind in de vroege jaren ‘40 van de vorige eeuw moest maken, om aan vervolging te ontkomen.
Op wonderbaarlijke wijze werd hij voor de deur van de Hollandse Schouwburg gered op de vlucht, in de schaduw van tramlijn 9. Na enkele omzwervingen kwam hij terecht in een katholiek gezin met 11 kinderen in het Zuid-Limburgse dorpje Klimmen. Na de oorlog plaatsten zijn ouders een advertentie in de krant met als tekst: “wie heeft onze Hansje gezien?“ Het kwam goed, want Hans kwam heelhuids thuis in Amsterdam. Hans had in Limburg tijdens ca. 3 jaar lagere school ook leren bidden. Op onze vele reizen over de wereld, zijn wij vaak in kerken en kathedralen terecht gekomen. Wij gingen dan samen naar binnen, naar de voorste banken en zaten daar eendrachtig een “Onze Vader” op te zeggen.
De verbondenheid die hier uit spreekt vat voor mij de belangrijkste eigenschappen van ons aller vriend Hans Honsdrecht als mens samen: betrouwbaar, loyaal, sociaal.
Beste makker…, bedankt voor al je warme vriendschap en het plezier dat je ons gegeven hebt. Je was een pracht mens.
Max de Bruin Sr.